ผลของการทำความดี ๕ ประการ

ผู้ทำความดี ข้อที่ ๑ คือไม่ฆ่าสัตว์ตัวชีวิต ย่อมได้รับผลดีถึง ๒๓ ประการ คือ 

๑. บริบูรณ์ด้วยอวัยวะน้อยใหญ่ คือร่างกายไม่พิกลพิการ     ๒. มีกายสูงและสมส่วน 

๓. สมบูรณ์ด้วยความคล่องแคล่ว    ๔. เป็นผู้มีเท้าประดิษฐานลงด้วยดี  ๕. เป็นผู้สดใสรุ่งเรือง 

๖. เป็นคนสะอาด  ๗. เป็นคนอ่อนโยน  ๘. เป็นคนมีความสุข ๙. เป็นคนแกล้วกล้า 

๑๐. เป็นคนมีกำลังมาก                            ๑๑. มีถ้อยคำสละสลวยเพราะพริ้ง

๑๒. มีบริษัทบริวารมิได้พลัดพรากจากตน  ๑๓. เป็นคนไม่สะดุ้งตกใจกลัว 

๑๔. ข้าศึกศัตรูทำร้ายมิได้  ๑๕. ไม่ตายด้วยความเพียรของผู้อื่น  ๑๖. มีบริวารหาที่สุดมิได้ 

๑๗. รูปสวย  ๑๘. ทรวดทรงสมส่วน  ๑๙. ป่วยไข้น้อย ๒๐. ไม่มีเรื่องเสียใจ 

๒๑. เป็นที่รักของชาวโลก ๒๒. มิได้พลัดพรากจากผู้หรือสิ่งที่รักและชอบใจ  ๒๓. มีอายุยืน

ผู้ทำความดีข้อที่ ๒ คือข้อไม่ลักทรัพย์ ผู้รักษาย่อมได้รับผลดีถึง ๑๑ ประการ ดังนี้ 

๑. มีทรัพย์มาก  ๒. มีข้าวของและอาหารเพียงพอ  ๓. ได้โภคทรัพย์ไม่สิ้นสุด 

๔. โภคทรัพย์ที่ยังไม่ได้ก็ย่อมได้  ๕. โภคทรัพย์ที่ได้ไว้แล้วก็ยั่งยืน 

๖. หาสิ่งที่ปรารถนาได้อย่างรวดเร็ว 

๗. สมบัติไม่กระจัดกระจายด้วย ราชภัย โจรภัย อุทกภัย อัคคีภัย หรือญาติฉ้อโกง 

๘. หาทรัพย์ได้โดยไม่ถูกแบ่ง  ๙. ได้โลกุตตรทรัพย์ 

๑๐. ไม่เคยรู้ ไม่เคยได้ยินคำว่าไม่มี  ๑๑. อยู่ที่ไหนก็เป็นสุข 

ผู้ทำความดีข้อ ๓ คือ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม (ไม่ทำชู้กับคู่ครองของผู้อื่นพอใจเฉพาะคู่ของเรา) ได้รับผลดีถึง ๒๐ ประการคือ 

๑. ไม่มีข้าศึกศัตรู ๒. เป็นที่รักแห่งชนทั่วไป ๓. หาข้าวน้ำเครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่ อาศัยได้ง่าย 

๔. หลับก็เป็นสุข ๕. ตื่นก็เป็นสุข ๖. พ้นภัยในอบาย ๗. ไม่ต้องเกิดเป็นหญิงหรือเป็นกะเทยอีก 

๘. ไม่โกรธง่าย ๙. ทำอะไรก็ทำได้ โดยเรียบร้อย ๑๐. ทำอะไรก็ทำโดยเปิดเผย 

๑๑. คอไม่ตก (คือมี สง่า) ๑๒. หน้าไม่ก้ม (คือมีอำนาจ) 

๑๓. มีแต่เพื่อนรัก ๑๔. มีอินทรีย์ ๕ บริบูรณ์ ๑๕. มีลักษณะบริบูรณ์ 

๑๖. ไม่มีใครรังเกียจ ๑๗. ขวนขวายน้อยไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย หากินง่าย 

๑๘. อยู่ที่ไหนก็เป็นสุข ๑๙. ไม่ต้องกลัวภัยจากใคร ๆ ๒๐. ไม่ค่อยพลัดพรากจากของที่รัก 

ผู้ทำความดีข้อที่ ๔ คือเว้นจาการพูดโกหก พูดหลอกลวงปลิ้นปล้อน พูดคำหยาบคายพูดให้คนทะเลาะกัน ย่อมได้รับผลดีถึง ๑๔ ประการ 

๑. มีอินทรีย์ ๕ ผ่องใส  ๒. มีวาจาไพเราะสละสลวย  ๓. มีไรฟันอันเสมอชิตบริสุทธิ์ 

๔. ไม่อ้วนเกินไป ๕. ไม่ผอมเกินไป ๖. ไม่ต่ำเกินไป ๗. ไม่สูงเกินไป ๘. ได้แต่สัมผัสอันเป็นสุข 

๙. ปากหอมเหมือนดอกบัว ๑๐. มีบริวารล้วนแต่ขยันขันแข็ง ๑๑. มีถ้อยคำที่บุคคลเชื่อได้ 

๑๒.ลิ้นบางแดงอ่อนเหมือนกลีบดอกบัว ๑๓. ใจไม่ฟุ้งซ่าน ๑๔. ไม่เป็นอ่าง ไม่เป็นใบ้ 

ผู้ทำความดีข้อ ๕ คือเว้นจากการดื่มของมึนเมา สารเสพย์ติดทุกชนิด ย่อมได้รับผลดีถึง ๓๕ ประการ 

๑. รู้กิจการอดีต อนาคต ปัจจุบันได้รวดเร็ว ๒. มีสติตั้งมั่งทุกเมื่อ ๓. ไม่เป็นบ้า ๔. มีความรู้มาก 

๕. ไม่หวั่นไหว (ผู้ใดชวนในทางผิดไม่ร่วมมือด้วย) ๖. ไม่งุนงง ไม่เซอะ ๗. ไม่ใบ้ ๘. ไม่มัวเมา 

๙. ไม่ประมาท ๑๐. ไม่หลงใหล ๑๑. ไม่หวาดสะดุ้งกลัว ๑๒. ไม่มีความรำคาญ 

๑๓. ไม่มีใครริษยา ๑๔. มีความขวนขวายน้อย ๑๕. มีแต่ความสุข ๑๖. มีอต่คนนับถือยำเกรง 

๑๗. พูดแต่คำสัตย์ ๑๘. ไม่ส่อเสียดใคร ไม่มีใครส่อเสียด ๑๙. ไม่พูดหยาบกับใคร ไม่มีใครพูดหยาบด้วย  ๒๐. ไม่พูดเล่นโปรยประโยชน์  ๒๑. ไม่เกียจคร้านทุกคืนวัน ๒๒. มีความกตัญญู 

๒๓. มีกตเวที ๒๔. ไม่ตระหนี่ ๒๕. รู้เฉลี่ยเจือจาน๒๖. มีศีลบริสุทธิ์ ๒๗. ซื่อตรง ๒๘. ไม่โกรธใคร 

๒๙. มีใจละอายแก่บาป ๓๐. รู้จักกลัวบาป ๓๑. มีความเห็นถูกทาง ๓๒. มีปัญญามาก 

๓๓. มีธัมโมชปัญญา (มีปัญญารสอันเกิดแต่ธรรม) ๓๔. เป็นปราชญ์ มีญาณคติ (เป็นคลังแห่งปัญญา) 

๓๕. ฉลาดรู้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์และรู้ในสิ่งอันเป็นโทษ 

ขอบคุณบทความจาก กัลยาณธรรม 

cr:thammaonline.com/771/